Onder het bureau in mijn slaapkamer, dat was mijn veilige plekje.
Dit is het verhaal van Brenda die in haar jeugd veelvuldig is gepest en hier als volwassen vrouw nog steeds dagelijks de gevolgen van ervaart. Brenda (47) is de eerste die ik, Tessa, voor ‘De kracht van Groen - de blog’ mag interviewen.
In 'De kracht van Groen - de Blog' delen mensen hun bijzondere levensverhalen over hoe planten en de natuur hen helpen of hebben geholpen in moeilijke tijden. Of het nu gaat om mentale, psychische of lichamelijke klachten, of om ingrijpende gebeurtenissen zoals verlies of een scheiding – planten en de natuur bieden troost, kracht en houvast.
Praten over je mentale gezondheid is krachtig. Door kwetsbaarheid te tonen, maken we ruimte voor begrip en verbinding. Het delen van ervaringen geeft niet alleen opluchting, maar laat ook anderen zien dat ze niet alleen zijn.
Het appartement van Brenda is een oase van groen.
Brenda woont in een gezellig knus appartement in Assen met haar ‘drie jongens', zoals Brenda haar tamme ratten noemt.
Je kunt er niet omheen dat Brenda van planten houdt. Vanaf de eerste stap die ik over de drempel zet is het gesprek, zonder dat we dit beseffen, eigenlijk al begonnen. Zoals dat gaat wanneer 'plant-people' bij elkaar komen praten we honderduit over de prachtige Anthurium, Alocasia, en andere (zeldzame) planten waar de woonkamer van Brenda vol mee staat. Het is een oase van groen waar ik mij gelijk thuis voel.
Na een uitgebreide plant tour van ruim 20 minuten gaan we dan eindelijk toch echt, met een kop thee, zitten.
Een bijzondere band met de natuur
Brenda vertelt dat ze al sinds haar kindertijd een bijzondere band heeft met de natuur.
Haar opa bijvoorbeeld wist ontzettend veel van de natuur. Hij kon aan het geluid, precies vertellen welke vogel het was en de kenmerken van die vogelsoort. Samen met haar gezin, opa of andere familieleden, maakte ze regelmatig lange wandelingen.
Brenda hielp haar ouders in de groentetuin of speelde ze met haar broer in het bos. Deze momenten in de buitenlucht waren voor haar een bron van vreugde, maar zoals de intro al doet vermoeden was haar jeugd niet gemakkelijk.
De gevolgen van pesten
Op de basisschool werd Brenda veel gepest en voelde zich vaak angstig. Brenda weet niet zo goed waarom ze gepest werd. Ze had weinig vriendschappen of werd door vriendinnen teleurgesteld. Het pesten nam ernstige vormen aan. Ze werd na school opgewacht en soms werd er fysiek geweld gebruikt.
“Ik verstopte mij vaak onder mijn bureau, thuis op mijn kamer", vertelt Brenda. Dit was haar veilige plek, een schuilplaats waar ze even kon ontsnappen aan de wereld om haar heen. Brenda’s ouders deden hun best om haar te helpen en wilden niets liever dan dat ze leerde voor zichzelf op te komen. Uit liefde moedigden ze haar aan om op judo te gaan en lieten ze haar verschillende therapieën volgen. Toch bood dit niet altijd wat Brenda nodig had, en het pesten hield niet op.
Op de middelbare school voelde Brenda zich nog verder teruggetrokken. Vriendschappen bleven uit en het praten over haar gevoelens was een grote uitdaging. Haar moeder worstelde zelf met mentale problemen en kon daardoor emotioneel niet altijd beschikbaar zijn. Hoewel haar ouders uit de beste intenties handelden, voelde Brenda zich soms toch erg alleen.
Toen ze ongeveer 20 jaar oud was, werd ze overspannen; dit gebeurde in 2017 en 2020 opnieuw. Haar volwassen leven werd gekenmerkt door terugkerende periodes van depressie. Ondanks de moeilijke momenten zocht ze hulp. Onder andere in de vorm van Cognitieve therapie, Schematherapie en EMDR. Een pittig traject wat wel iets geholpen heeft, zo zegt Brenda.
De kracht van Groen
In 2020, krijgt Brenda een vreselijk verlies te verwerken. Ze verloor haar beste vriend aan een hersenbloeding. Een dramatische gebeurtenis die een diepe indruk op haar heeft gemaakt en wanneer ze dit vertelt ook duidelijk de emotie zichtbaar is.
Onbewust, toen nog, was dit het moment waar Brenda de kracht van groen ontdekte.
Langzaam haalde ze steeds meer planten in huis. Brenda deelt haar verhaal met openheid en kwetsbaarheid en waar de emoties duidelijk zichtbaar zijn. Wanneer ze begint te praten over haar planten, zie ik een transformatie. Een die moeilijk te beschrijven is, maar op dat moment zo voelbaar. Haar houding verandert, en haar gezicht straalt. De moeilijkheden van het leven vervagen even in het licht van haar liefde voor groen. Een glimlach vervangt de tranen die er kort daarvoor nog waren.
Thuis zorgt ze dagelijks wel even voor haar planten, een bezigheid die haar vreugde brengt. "Ik kan gewoon genieten van het kijken naar de planten," zegt ze. "De lichtspelingen, het bloeien en groeien; het is geweldig." Haar woonkamer is haar veilige haven geworden, ver weg van de schuilplek onder haar bureau van vroeger. Ze kan zich niet voorstellen dat ze geen planten om zich heen heeft; ze bieden haar troost, rust en zo zegt ze “letterlijk zuurstof”.
Natuurlijk kent Brenda de uitdagingen die horen bij het zorgen voor planten, zoals wolluis en trips. Ze vertelt dat het fijn is dat je gewoon opnieuw kan beginnen met een plant. Tegelijk is dit een prachtige metafoor voor de dingen die je meemaakt in het leven waarbij je ook soms opnieuw moet beginnen. Heel treffend zei Brenda:
”Het leven is vaak drie stappen vooruit en twee terug, net een chachacha. De kunst is om te leren mee te deinen op de golven van het leven.”
Brenda neemt zich voor om meer tijd in de natuur door te brengen, wat haar helpt om zich verbonden te voelen met de wereld om haar heen. In de kracht van planten vindt ze niet alleen een hobby, maar ook een weg naar herstel en hoop.
Reactie plaatsen
Reacties